Υποτίθεται πως θα ήταν το τέλειο ταξίδι… Ένα ταξίδι-όνειρο ζωής για τη Λο Μπλάκλοκ με το πολυτελές κρουαζιερόπλοιο Aurora Borealis... αλλά εξελίσσεται σε εφιάλτη!

Η Λο ξυπνάει μέσα στη νύχτα από μια κραυγή και βλέπει ένα ανθρώπινο σώμα να πέφτει στη θάλασσα από τη διπλανή καμπίνα. Αλλά την άλλη μέρα κανείς δεν λείπει από το σκάφος. Για την ακρίβεια, κανείς δεν έμενε ποτέ σ’ αυτή την καμπίνα… Χωρίς πτώμα, δεν υπάρχει έγκλημα. Χωρίς έγκλημα, δεν υπάρχει δολοφόνος.

Ίσως η Λο να τα φαντάστηκε όλα. Αν όμως τα είδε στ’ αλήθεια, τότε θα είναι το επόμενο θύμα. Και δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις από ένα πλοίο στη μέση της θάλασσας…

Πώς σταματάς έναν δολοφόνο που κανείς δεν πιστεύει ότι υπάρχει;

Μου άρεσε. Ξεκινάει δυναμικά, με μια σκηνή ανατριχιαστική..ένας εισβολέας στο σπίτι..

       Η υπόθεση εξελίσσεται γραμμμικά και σε όλο το βιβλίο κυριαρχεί μια απειλητική, υποβόσκουσα αίσθηση, πώς κάτι έρχεται, κάτι κακό πλησιάζει. Ωραία δοσμένο το ψυχογράφημα της ηρωίδας, και αν κάπου προς τη μέση θεωρώ πως έκανε κοιλιά, το τέλος έρχεται και σε αποζημιώνει. 

      Ωστόσο 4/5 αστεράκια από εμένα, κυρίως για την ικανότητα της συγγραφέως να δημιουργεί σκηνές μεγάλης φόρτισης και αγωνίας και να κορυφώνει την ένταση εκεί που πρέπει.