Στο εσωτερικό μιας σχολικής χρονοκάψουλας, δέκα χρόνια αφότου σφραγίστηκε, ανακαλύπτεται ένα ανατριχιαστικό σημείωμα που προβλέπει τον θάνατο έξι ανθρώπων. Σίγουρα όμως, αν γράφτηκε από κάποιο δεκατριάχρονο, δεν μπορεί να είναι αληθινή απειλή… 

Ο ντετέκτιβ Χούλνταρ θεωρεί πως του ανέθεσαν την έρευνα απλώς και μόνο για να τον κρατήσουν μακριά από πραγματικές αστυνομικές υποθέσεις. Στρέφεται στην ψυχολόγο Φρέιγια για να τον βοηθήσει να καταλάβει τον έφηβο που έγραψε το μήνυμα. Σύντομα όμως βρίσκονται μπλεγμένοι στα ίχνη άλλης μιας σοκαριστικής υπόθεσης. 

Γιατί το σημείωμα συμπίπτει με μια σειρά μακάβριων γεγονότων: την ανακάλυψη κομμένων ανθρώπινων μελών σε έναν κήπο, ακολουθούμενη από τον φόνο του ιδιοκτήτη του σπιτιού. Τα αρχικά του θύματος ταιριάζουν με ένα από τα ονόματα στο σημείωμα. 

Ο Χούλνταρ και η Φρέγια πρέπει να ταυτοποιήσουν αυτόν που έγραψε το μήνυμα, τα υποψήφια θύματα και τον δολοφόνο, προτού σκοτωθούν και οι υπόλοιποι στόχοι…

Έχοντας διαβάσει το βιβλίο της "Η εκδίκηση", περίμενα πως και αυτό το βιβλίο θα με καθηλώσει και θα με κρατήσει ξύπνια για αρκετές μέρες. Δυστυχώς δεν έγινε έτσι.
     Ωραία πλοκή, δυναμική αρχή μα στην πορεία ο ρυθμός γίνεται υποτονικός. Οι ήρωες δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους, μα ούτε και μαζί μου, από τη μια γιατί δεν υπάρχει η απαραίτητη χημεία και από την άλλη ο πρωταγωνιστής εμφανίζεται μια αδιάφορος και μια πιωμένος και αποπροσανατολισμένος.
    Τα γεγονότα εναλλάσσονται αργά, οι σελίδες περνάνε με συζητήσεις και εικασίες, δεν υπάρχει αυτή η απολαυστική ένταση στην αφήγηση που μπορεί να κρατήσει αμείωτη την προσοχή σου. Οι περιγραφές των εγκλημάτων είναι δυνατές, ωστόσο δεν φτάνουν για να περάσει το "μήνυμα" στον αναγνώστη.