Πριμαρόλι λεγόταν το πλοίο που φόρτωνε τον πρώτο καρπό της σταφιδικής σαιζόν για κάποιον από τους έξι - επτά λιμένες προορισμού. Tο πριμαρόλι του Λίβερπουλ, το πριμαρόλι του Λονδίνου... Tα φορτία αυτά έπιαναν τις καλύτερες τιμές επειδή, φθάνοντας, έβρισκαν την αγορά διψασμένη. O συναγωνισμός γινόταν στα πλαίσια που επέβαλλε ο σεβασμός για την ποιότητα του προϊόντος. Στην Πάτρα των σταφιδεμπόρων του 1890 εκτυλίσσεται το χειμαρρώδες μυθιστόρημα της Kακούρη, με φόντο τα τοπία, τα κτίρια και τις οικογένειες που χορεύουν και χρεωκοπούν, ενόσω η κρίση της σταφίδας έχει αρχίσει.

Όλο το βιβλίο μια απόλαυση! 

Μια γραφή που σε παίρνει από το χέρι και σε σεργιανίζει. Στην πόλη της Πάτρας, στην ιστορία της σταφίδας, σε εικόνες, ήχους και απόηχους μιας παλαιότερης εποχής, σε αρχοντικά και υποτελείς, σε ανθρώπους και ανθρωπάκια, με απολαυστικότατους διαλόγους και μετρημένες λέξεις (η ερωτική εξομολόγηση στο τέλος του βιβλίου, από τις πιο όμορφες που έχω διαβάσει ποτέ!). 

Κεντρικό πρόσωπο οι άνθρωποι. Τα άτομα που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους σε μια κοινωνία με ένα βασικό αγαθό που φέρνει χρήμα, ελπίδες για μια καλύτερη ζωή. Έννοιες όπως η τιμή, η υπόληψη, οι αξίες της συντροφικότητας και της φροντίδας, η οικογένεια σε όλες τις πτυχές της, διατρέχουν το βιβλίο. Χωρίς περιττές στιγμές, όλα έχουν τη βαρύτητά τους και δε σ' αφήνουν να το αφήσεις.

Η ελληνική λογοτεχνία σε μια από τις καλύτερες στιγμές της.