Χρύσα και Μάχος, Μάχος και Χρύσα. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Ένας μαθητής και μια μαθήτρια. Που μετά γίνονται ένας φοιτητής και μια φοιτήτρια. Και μετά ένας χημικός μηχανικός και μια δικηγόρος. Ζουν στην Αθήνα. Δηλαδή… όχι πάντα. Ερωτεύονται – ο Μάχος περισσότερο από τη Χρύσα. Ταλαιπωρούνται – η Χρύσα περισσότερο από τον Μάχο. Ίσως όμως κι όχι… Ενθουσιάζονται, πενθούν, διασκεδάζουν, πέφτουν και ξανασηκώνονται. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται πολλές φορές, χωρίς όμως ποτέ να συναντηθούν οι δυο τους. Κι αυτό το κάτι παραπάνω, αυτό που όλοι οι άνθρωποι ονειρεύονται να ζήσουν, φαίνεται να τους ξεφεύγει. Γιατί στην αληθινή ζωή τα πράγματα δεν έρχονται πάντοτε όπως θα έπρεπε να έρθουν. Ή μήπως όχι;

Μια ιστορία για δυο ανθρώπους στην ίδια πόλη, ένα βιβλίο για τις χαρές και τις λύπες που φέρνουν μαζί τους τα χρόνια καθώς περνούν, αλλά και για τη μαγεία που μας περιμένει στην επόμενη στροφή, όταν πια έχουμε πάψει να πιστεύουμε σε αυτήν.

Περίμενα εναγωνίως το βιβλίο της στο οποίο αυτή τη φορά στέκομαι επιφυλακτικά..

μου άρεσε, μα και όχι... αχόρταγα διάβαζα τις σελίδες, μα κάπου στη μέση άρχισα να τις προσπερνώ βιαστικά...

μια συνάντηση που αδημονείς να γίνει, συμπτώσεις και στιγμές που φέρνουν κοντά δύο ανθρώπους και παράλληλα τους κρατούν χωριστά..

Η ζωή μας συναντά τον άλλον τη στιγμή που πρέπει, ανάλογα με το πώς ζούμε και τις επιλογές μας. Ωστόσο η στιγμή αυτή για το Μάχο και τη Χρύσα έρχεται αργά και ήρεμα, παρ' όλο που η ζωή τους κυλά δυναμικά και έντονα.

Η γραφή της Κράλλη παρασύρει και εγκλωβίζει μέσα της τον αναγνώστη. Στο συγκεκριμένο βιβλίο όμως απλά παραθέτει τις ζωές δύο ανθρώπων, το οποίο μετά από ένα σημείο προσωπικά με κούρασε.

Ωστόσο στην ανάγνωση όλα είναι υποκειμενικά, το κάθε βιβλίο "μιλά" διαφορετικά σε κάθε αναγνώστη.