Εκδότης: Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Σελίδων: 109
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Προτεινόμενη Ηλικία: 9
Διαστάσεις: 21χ14
Γλώσσα Γραφής: ελληνικά

Έτος Έκδοσης: 2010








Ο Στέφανος είναι κοντός και γυαλάκιας. Αγαπάει τα βιβλία και δεν αντέχει καθόλου τη γυμναστική και το ποδόσφαιρο. Αυτός είναι ο λόγος που ο διπλανός του, ο Αλέξανδρος, τον φωνάζει σπασίκλα και γυαλάκια.Μια μέρα έρχεται στην τάξη τους η Λαρίσα, ένα κορίτσι από τη Ρωσία. Δίχως να το θέλει, θα γίνει η αφορμή για να τσακωθούν ο Στέφανος με τον Αλέξανδρο για τα καλά. Όμως ο καιρός έχει γυρίσματα και σύντομα ο Αλέξανδρος θα πληρωθεί με το ίδιο νόμισμα που πλήρωνε τη Λαρίσα…


Μέχρι τώρα διαβάζαμε παραμύθια με εικόνες, που αιχμαλώτιζαν την προσοχή των παιδιών και σχηματοποιούσαν όσα άκουγαν.

Το συγκεκριμένο βιβλίο το πήρα βιαστικά από τη Δημοτική μας βιβλιοθήκη και αποδείχθηκε οτι ανήκε στην ηλικία των 9+. 

Σας είπα πως ο μικρός μου πάει μεγάλα νήπια και ο μεγάλος δευτέρα τάξη στο Δημοτικό;;  

Επομένως έγινε ένας χαμός οτι πήρα λάθος βιβλίο και τι θα κάναμε τώρα και να μην τα πολυλογώ, τους έπεισα. 

Βάλαμε μαξιλάρια, στρώσαμε την κουβέρτα μας και ξεκίνησα να διαβάζω για τον μικρό Στέφανο....

Το τελειώσαμε σε μια εβδομάδα, καθώς είναι μεγάλο σε έκταση, χωρισμένο σε κεφάλαια και ήθελα να τους κρατάω σε αγωνία.
Τους άρεσε.
Μας άρεσε.
Ακόμα και χωρίς εικόνες.

Το πιο όμορφο πράγμα όταν διαβάζεις σε παιδιά, είναι εκείνο το απόμακρο ύφος στα μάτια τους παράλληλα με το ανοιχτό στοματάκι τους, που αντιλαμβάνεσαι οτι ταξιδεύουν...
στο δικό τους κόσμο...
στο κόσμο του βιβλίου...
και το ζουν πραγματικά....

Έτσι και έγινε. Γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο, παρά τη συνηθισμένη του πλοκή, είναι άκρως παραστατικό. Αφηγείται ένα παιδί της διπλανής πόρτας, που είναι μαθητής, μα παράλληλα και φίλος και αδελφός. Όλα τα καθημερινά πράγματα που κάνουν τα παιδιά και έτσι δίνει τη δυνατότητα στους μικρούς αναγνώστες να ταυτιστούν μαζί του.
Παράλληλα το διήγημα προσεγγίζει με ευαίσθητο τρόπο το θέμα της διαφορετικότητας και της αποδοχής των "άλλων" των "ξένων" μέσα στο σχολείο αρχικά, στη γειτονιά μας έπειτα.
Κωμικό εκεί που πρέπει, ευαίσθητο και σοβαρό στα κατάλληλα σημεία, κατέκτησε τις καρδιές μας.
Και μάθαμε οτι όλοι είμαστε ίσοι..
οτι όλοι μας έχουμε τους δικούς μας φόβους και χάρες...
οτι για τον καθένα από εμάς υπάρχει χώρος ανάμεσα στους άλλους, για να πορευόμαστε μαζί τους.


Δείτε και εδώ ."Ξέδετα κορδόνια": μια ταινία μικρού μήκους δημιουργημένη από τα μέλη της κινηματογραφικής ομάδας του Δημοτικού σχολείου Ποσειδωνίας ..