Ό,τι έχει γραφτεί δεν αλλάζει...

Η Ελένη, ένα πραγματικά αθώο πλάσμα, γεννημένο από την ίδια την ουσία του φωτός, έρχεται αντιμέτωπη με μια τρομερή πραγματικότητα και ένα ζοφερό πεπρωμένο. Ένα ταξίδι στην Ιταλία θα είναι η αρχή για να κινηθεί μια χιονοστιβάδα από αποκαλύψεις. Μια προφητεία, ένα αιώνιο κακό, ένα τάγμα. Ό,τι γνώρισε, ό,τι αγάπησε, ό,τι πίστεψε είναι διαφορετικό πια. Ο έρωτας και η φιλία θα την πληγώσουν και ο ίδιος της ο εαυτός θα την προδώσει.

Σε ένα βιβλίο γεμάτο μυστικά, σκοτάδι, ίντριγκα, δυνατά συναισθήματα και έρωτα, η αέναη πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό κυριαρχεί. Είναι αλήθεια ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα ή μήπως τα πράγματα ρέουν; Μήπως υπάρχει λύση και ελπίδα ακόμη και εκεί που επικρατεί το σκοτάδι;


Τόσο καιρό το έψαχνα, σχεδόν ένα χρόνο, παρασυρμένη από τις κριτικές...
 Μου άρεσε, με ταξίδεψε, με παρέσυρε σε έναν έρωτα μεγάλο, απόλυτο, με απίστευτες περιγραφές και αισθησιακή ατμόσφαιρα.
Ένα πλαίσιο γραφής και ιστορίας διαφορετικό, μέσα στην παρέα των Θεών του Ολύμπου, ανάμεσα σε θνητούς και αθανάτους..μα μέχρι εκεί.
Η όλη ιστορία καταλήγει προβλέψιμη (αν κ ουδόλως βαρετή), άνευροι διάλογοι, αρκετές υπερβολές και εν τέλει το βιβλίο δεν μπόρεσε να με ενθουσιάσει, όπως άλλα της συγγραφέως.
Ωστόσο δεν παύω να περιμένω εναγωνίως το επόμενο βιβλίο της.