Τέσσερις καλόγριες και μια πέμπτη γυναίκα, επισκέπτρια στην Αφρική, σκοτώνονται σε μια άγρια επιδρομή μισθοφόρων. Μήνες αργότερα, η είδηση αυτής της ανεξήγητης τραγωδίας θα πυροδοτήσει μια σειρά εγκλημάτων που θα αναστατώσουν την κοινή γνώμη της Σουηδίας. Η πρωτοφανής αγριότητά τους δείχνει ότι ο δολοφόνος δεν μπορεί παρά να είναι άντρας. Ή μήπως όχι; Ο επιθεωρητής Βαλάντερ και η ομάδα του θα αναλάβουν την εξιχνίαση της υπόθεσης και θα βρεθούν αντιμέτωποι με επικίνδυνους μισθοφόρους, αλλά και με απλούς πολίτες που το πάθος για εκδίκηση τους κάνει να πάρουν τη δικαιοσύνη στα χέρια τους.

Ο Χένινγκ Μάνκελ, ο κορυφαίος εκπρόσωπος του σύγχρονου αστυνομικού μυθιστορήματος, περιγράφει με απαράμιλλη μαεστρία ένα ξέφρενο κυνήγι με αντίπαλο το χρόνο.

 Έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για τα αστυνομικά μυθιστορήματα και το βιβλίο του Μανκέλ για το χρόνο που του αφιέρωσα, με αποζημίωσε με το παραπάνω. 

Το τελείωσα μέσα σε δυο μέρες, κυρίως γιατί η όλη ατμόσφαιρα, μυστηριακή και υποβλητική, παράλληλα με την αγωνία και την περιέργεια που κορυφώνονται σταδιακά, το έκαναν ιδιαίτερα ελκυστικό. 

Ο συγγραφέας γράφει σε πρώτο ενικό πρόσωπο, στοιχείο που φέρνει τον αναγνώστη "δίπλα" στον πρωταγωνιστή, τον κάνει συμμέτοχο και συνεργάτη του, μετατρέπει την ιστορία σε ένα ζωντανό πλαίσιο, μέσα στον οποίο ένοχοι και εν δυνάμει ένοχοι μπερδεύουν τον αναγνώστη και τον βάζουν σε κατάσταση συνεχώς να υποθέτει, όχι το δράστη- αυτός παρουσιάζεται από το συγγραφέα σχετικά νωρίς - αλλά τα κίνητρα τα οποία οπλίζουν το χέρι του δολοφόνου.

Ο επιθεωρητής Βαλάντερ - παρουσιάζεται ως άτομο που εμφανίζει από τη μια ιδιαίτερες ψυχολογικές και συναισθηματικές συγκρούσεις και από την άλλη είναι αδιάφθορος και ορθολογιστής, με έντονο το αίσθημα της αγάπης για το επάγγελμα του, παρόλο που ψυχικά τον εξουθενώνει - προσπαθεί να σκιαγραφήσει του ψυχολογικού προφίλ του δράστη.

Μικρές περίοδοι λόγου, έντονα φορτισμένες λέξεις και εικόνες, γρήγορος ρυθμός, επιβραδύνσεις εκεί όπου χρειάζεται, σκοτεινή και "μουντή"  ατμόσφαιρα, απογειώνουν το βιβλίο.

Το μόνο ίσως μειονέκτημα που θα μπορούσα να βρω είναι το τέλος, το οποίο θα το προτιμούσα περισσότερο δυναμικό και ανατρεπτικό, ως "κάθαρση" μετά από περιπετειώδες κυνήγι του ενόχου.  

Πέρα από αυτά προτείνεται οπωσδήποτε ως ανάγνωσμα, για τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας.