Τη στιγμή που η Δαναή χάνεται στη γέννα, ο άντρας της ο Γιώργης, μαγνητισμένος από την Κίρκη του Κάστρου και από τις χάρες της, αμελεί να γυρίσει και μόλις που διαφεύγει από τη σφαγή των χριστιανών από τους Τουρκοκρητικούς στο μεγάλο Κάστρο, τον Αύγουστο του 1898. Είναι η στιγμή όπου γεννιέται ο ήρωας ενός ολόκληρου κόσμου. Και μαζί του η Κρητική Πολιτεία, που λίγα χρόνια αργότερα θα οδηγήσει στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Αυτός είναι ο αιώνας του ζωγράφου, του Ανέστη, και η ιστορία του είναι η διαδρομή πολλών ανθρώπων, που έζησαν και πέθαναν μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου. Δεν είναι μόνο ο Ανέστης που παρασύρει τον αναγνώστη στις ατραπούς μιας ανεξήγητης μοίρας, είναι κι εκείνοι που συνδέονται μαζί του με δεσμούς αίματος –ο παππούς Λεωνίδας, η θεια-Λουλουδιά, η Μυρσίνη–, αλλά κι εκείνοι με τους οποίους μοιράζεται εμπειρίες, πάθη, οράματα: η κυρα-Ευτέρπη, η Χριστίνα, η Ισιδώρα και προπαντός ο Μικέλε. Είναι και οι τόποι, η Κρήτη, ο Πειραιάς, η Μακεδονία, που παραδομένοι στις φλόγες και στα καπρίτσια της μεγάλης Ιστορίας δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

   Αγαπώ τη γραφή της συγγραφέως και είναι και σε αυτό το βιβλίο της το παράδοξο: η γραφή να σε κερδίζει περισσότερο από την πλοκή.

   Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, ταξίδι στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη, όνειρα ανεκπλήρωτα και μια ζωή που ξεκινά μια νύχτα με μια φυγή και ανθίζει ως τα πέρατα του κόσμου.

   "Νοσταλγική" γραφή, πολυδιάστατοι χαρακτήρες, εικόνες και ήχοι ενός άλλου κόσμου και η διάχυτη συγκίνηση κάνουν το βιβλίο να ξεχωρίζει και να μιλά κατευθείαν στην καρδιά.