Έξι θύματα. Ένα πτώμα.
«Πες μου λοιπόν, αν εσύ είσαι ο διάβολος, τότε εγώ ποιος είμαι;»
Απέναντι από το διαμέρισμα του αστυνόμου Νέιθαν Γουλφ, που έχει πρόσφατα επανέλθει στο Σώμα μετά από εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική, εντοπίζεται μια ανθρώπινη μαριονέτα που αποτελείται από τα μέλη έξι δολοφονηθέντων ανθρώπων. Ο δολοφόνος, μέσω της πρώην συζύγου του Γουλφ, που είναι δημοσιογράφος, στέλνει φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος, καθώς και μια λίστα με έξι επόμενους στόχους, και τις ημερομηνίες εκτέλεσής τους. Τελευταίος στη λίστα είναι ο ίδιος ο Γουλφ…
Μέσα στις επόμενες 15 μέρες, η Αστυνομία καλείται να ταυτοποιήσει τα θύματα, με βάση τα στοιχεία που της δίνουν τα μέλη της «μαριονέτας», να προστατεύσει τους στοχοποιημένους πολίτες, να εντοπίσει το δολοφόνο και να σταματήσει τη δράση του. Στο μεταξύ, όμως, ο Γουλφ έχει να παλέψει με σκοτεινές αναμνήσεις, και τη συνειδητοποίηση ότι η δράση του δολοφόνου σχετίζεται με το ίδιο του το παρελθόν.

Ήθελα εδώ και καιρό να το διαβάσω, κυρίως για τις πολύ καλές κριτικές και δεν με απογοήτευσε στιγμή! 

Γρήγοροι ρυθμοί, ένταση και αγωνία και ένας δολοφόνος πανταχού παρών! Ο συγγραφέας καταφέρνει να αποπροσανατολίσει τον αναγνώστη, μέσα από ένα πολύ καλό προφίλ των βασικών του ηρώων και τη σταδιακή ανατροπή των δεδομένων. 

Ανατριχιαστικές σκηνές, ένας ανάλγητος δολοφόνος, θύτες που γίνονται θύματα και το αντίστροφο, όλα αυτά καταφέρνουν κ σε κρατούν διαρκώς σε εγρήγορση. 

Το τέλος όπως θα έπρεπε να είναι, έκλεισε την ανάγνωση με τον καλύτερο τρόπο!