Φθινόπωρο... Ενώ κάνει τον βραδινό του περίπατο σ' ένα τοπίο χαμένο στην καταχνιά, ο Στέφανος συναντά απρόσμενα τη Μάργω, μια μυστηριώδη γυναίκα που διαγείρει νου και σώμα πέρα από τα όρια. Θύμα της αντρικής βίας σε χρόνους χαμένους στη λήθη, αλλά και ιδανική ερωμένη, πριν από αιώνες, ενός νεαρού μοναχού με τον οποίο γνώρισε τον αληθινό έρωτα, η Μάργω ακολουθεί μια παράξενη μοίρα που ορίζει τη μοίρα της στον κόσμο.
Ποιά είναι στ' αλήθεια; Νύμφη του βουνού; Μάγισσα των σκοτεινών χρόνων; Ή μια απολύτως πραγματική γυναίκα που ζει ανυπόταχτη, έξω από τις συμβάσεις κάθε εποχής; Ίσως ένα υψηλό πρότυπο, το ιερό θηλυκό, πανίσχυρο, ελεύθερο και συγχρόνως μητρικό και τρυφερό, Φως και Φωτιά του κόσμου προσωποποιημένη. Η σχέση της Μάργως με τους άντρες -για κείνους αναπόδραστα ερωτική και συνήθως κατστροφική- στην περίπτωση του Στέφανου θα αποβεί ο καταλύτης για τη διατήρηση της ισορροπίας ενός κόσμου που απειλείται.
Η σύγκρουση με μια σκοτεινή σέχτα που θέλει να εξοντώσει τη Μάργω είναι αναπόφευκτη... Η εμπλοκή του Στέφανου, όπως και άλλων ανθρώπων που μοιάζουν αθώοι, θα οδηγήσει όλους τους ήρωες σε μια αναμέτρηση μπροστά στην πανάρχαια Δρυ. Άραγε, το παρελθόν επαναλαμβάνεται στι παρόν; Και πόσο επιθυμητό είναι να στοιχειώσει το μέλλον;
Ένα ερωτικό και μυστηριακό μυθιστόρημα τρόμου και φαντασίας, με ανθρωπολογικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις, στο οποίο το φυσικό και το μεταφυσικό εμπλέκονται αλλόκοτα κάτω από τη μαγική παρουσία και την επιρροή της Μάργως.

  Σκοτεινό και υποβλητικό όσο πρέπει, με υπέροχες εικόνες και ακόμη πιο υπέροχη αφήγηση και λεξιλόγιο, με καθήλωσε!
     Ορισμένες σκηνές μεταφυσικού και τρόμου, περιγράφονται με τέτοιο τρόπο που αισθάνεσαι τη ραχοκοκαλιά σου να παγώνει και μένουν για καιρό στη μνήμη σου! 
     Μια κατάδυση σε σκοτεινούς θρύλους και πανάρχαιους μύθους, πνεύματα και φαντάσματα, σε συνδυασμό με την πραγματικότητα, ένα τέλος που με έκπληξη το διαβάζεις ξανά και ξανά, κάνουν το βιβλίο απλά υπέροχο!