Η Κας Άντερσον δε βοήθησε τη γυναίκα μέσα στο αυτοκίνητο. Εξάλλου εκείνη τη νύχτα έβρεχε καταρρακτωδώς και το αυτοκίνητο ήταν σταματημένο σε έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο, μέσα στο δάσος. Μόνο που το επόμενο πρωινό έμαθε ότι η γυναίκα βρέθηκε νεκρή.

Τώρα, οι τύψεις την βασανίζουν. Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Το τηλέφωνο χτυπάει, αλλά από την άλλη άκρη της γραμμής δεν ακούγεται κανείς. Και αυτό επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε μέρα. Η Κας είναι σίγουρη ότι κάποιος την παρακολουθεί.
Και σαν να μην έφταναν όλα, αρχίζει να ξεχνάει διάφορα μικροπράγματα. Πήρε τα χάπια της; Πού άφησε τα κλειδιά του αυτοκινήτου; Ποιος είναι ο κωδικός του συναγερμού; Και εκείνο το μαχαίρι στην κουζίνα; Είχε στ’ αλήθεια αίμα πάνω του;




    Γρήγορο, σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, που σε κάνει να γίνεσαι κύριος συμμέτοχος της πλοκής, με κράτησε δύο βράδια σε εγρήγορση. Συναισθηματικές μεταπτώσεις, απειλητική ατμόσφαιρα, ο χρόνος και ο χώρος "παίζουν" με το μυαλό της ηρωίδας, μα και του αναγνώστη. Κάθε στιγμή αναρωτιέσαι τι είναι αλήθεια και τι όχι, η "κατάρρευση" της ηρωίδας έρχεται σταδιακά και έπειτα τα πάντα ανατρέπονται, καθώς το σκηνικό αλλάζει. 
    Ένα δυνατό ψυχολογικό-ατμοσφαιρικό θρίλερ, που σε κάνει να αναρωτιέσαι ποια από τα ""σταθερά" πρόσωπα και πράγματα στη ζωή σου είναι εν τέλει τόσο δεδομένα όσο τα νόμιζες εξαρχής..