Πειραιάς 1967. Το πλοίο Ελπίς σαλπάρει για Αυστραλία, μεταφέροντας εκατοντάδες διαφορετικούς ανθρώπους με μια κοινή ελπίδα. μια καλύτερη ζωή. Ανάμεσά τους και η Ελπίδα, που ταξιδεύει με πλαστή ταυτότητα, κουβαλώντας μαζί της το φρικτό μυστικό της. Ένας ώριμος επιχειρηματίας, πρώην ναυτικός, ο γοητευτικός γιατρός του πλοίου, μια απελπισμένη γυναίκα που αναζητά το παιδί της στη μακρινή ήπειρο, μια νεαρή κοπέλα που πηγαίνει στην Αυστραλία να παντρευτεί χωρίς τη θέλησή της είναι μερικά από τα πρόσωπα που θα γνωρίσει κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού και που θα σημαδέψουν τη ζωή της για πάντα. 

Άραγε θα καταφέρει να φτάσει στο λιμάνι της λύτρωσης και της ευτυχίας ύστερα από τριάντα ολόκληρες μέρες μέσα σ’ αυτό το πλοίο; Διασχίζοντας ωκεανούς, γνωρίζοντας για πρώτη φορά εξωτικά μέρη και άγνωστους πολιτισμούς, θα καταφέρει να απαλλαγεί από όσα την κρατούν δέσμια στο σκοτεινό παρελθόν της;

   Ανάλαφρο μα και σοβαρό, αισιόδοξο μα και θλιβερό, Το ταξίδι της Ελπίδας με ταξίδεψε σε ζωές ανθρώπων που έχουν περάσει πολλά, μα συνεχίζουν να ελπίζουν και στοχεύουν να καλυτερεύσουν το μέλλον τους.

  Τα συναισθήματα πολλά και οι χαρακτήρες διαφορετικοί, συνθέτουν ένα σκηνικό στο εσωτερικό ενός πλοίου, γεγονός που στην αρχή αμφέβαλλα αν θα μου άρεζε και αν θα μπορούσε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον.

   Ωστόσο η κα Τζιρίτα καταφέρνει με γλώσσα απλή και προσεκτική, χωρίς υπερβολές και πλεονασμούς, με μια γραφή και μια υπόθεση που ρέει, να κάνει τους ήρωες ανθρώπινους όσο ποτέ, οι οποίοι μιλούν κατευθείαν στην καρδιά σου.