Κάθε που μετρούσε τα παιδιά του ο μπαρμπα-Γιώργης ο Μαυράκος τα έβρισκε εννιά· εφτά αγόρια, δυο κορίτσια.
Μα ήρθε κάποτε ο πόλεμος και η γερμανική κατοχή· οι αριθμοί άλλαξαν, η φαμελιά του φυλλορροούσε
σαν τα πλατάνια στην καρδιά του χειμώνα.
Πολλά άλλαξαν... Ο ένας γιος του, ο Μηνάς, σήκωσε παντιέρα κι έβαλε στόχο να εκδικηθεί τους αδικοχαμένους αδερφούς.
Μάνιασε ο γέρος και τον έδιωξε από το σπίτι.
Κι ύστερα... Δίνη ο πόλεμος, λαίλαπα η ζωή, που τον παρέσυρε στο διάβα της.
Βγήκε στο βουνό και έγινε αντάρτης με τον ΕΛΑΣ. Η καρδιά του στην πόλη, έξω από το σπίτι της Κρινιώς, να παραφυλάει μήπως και τη δει.
Μα στεκότανε μακριά, πολύ μακριά, τόσο, ώστε να μην κινδυνεύει από τον Διονύση, τον ορκισμένο εχθρό του και αδερφό της.

Το έψαχνα πολύ καιρό και όταν τελικά το βρήκα έκανα αρκετές εβδομάδες να το τελειώσω. Οι πολλές υποχρεώσεις ήταν αυτές που με κρατούσαν μακρια από αυτό το υπέροχο ανάγνωσμα, κι όμως, κάθε φορά που άνοιγα τις σελίδες του βυθιζόμουν σε μια ιστορία πλούσια από ιστορικά και μυθοπλαστικά στοιχεία.
Ο συγγραφέας περιγράφει έναν κόσμο πολέμου, του δικού μας πολέμου, κατοχή και εμφύλιος, μεταπολεμική Ελλάδα, μέσα από τα μάτια ενός νέου οραματιστή, ιδεαλιστή, σκληρό μα και ευαίσθητο, ένα νέο που δεν παραδίδεται και αγωνίζεται ενάντια σε όλους, ακόμα και ενάντια στο φανερό "κατηγορώ" της μάνας για τη ..λιποταξία του από την οικογένεια και τη φυγή του στο βουνο.
Εικόνες, ήχοι, αρώματα, ελπίδες, πόλεμος και βασανιστήρια κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον, η αγωνία κορυφώνεται και σε συνδυασμό με μια γραφή απλή μα στιβαρή, χωρίς πλατειασμούς και ηχηρά λόγια, παρακολουθούμε την πορεία της Ελλάδας και των ανθρώπων  που τη διαμόρφωσαν. 
Ανθρώπων που αν και πίστεψαν και διαψεύστηκαν, αν και αγωνίστηκαν και ηττήθηκαν, κινήθηκαν μπροστά για ένα ιδανικό και ένα φιλότιμο. Ένα σκοπό. Και ίσως είναι αυτό που μετράει τελικά, για να συνεχίσουμε να προχωράμε..